เราเป็นลูกคนเดียวที่เรียนหนังสือไม่เก่งและพ่อกับแม่คาดหวังไว้สูง เราไม่เคยได้ทำอะไรเองพ่อกับแม่จะแย่งทำเพราะเราทำช้า แต่ไม่ได้ขี้เกียจแค่ช้าแต่ไม่ถูกใจท่านก็จะโดนด่า มันแปลกหรอ ถ้าเราทำเร็วๆแล้วพลาดก็โดนด่าว่าสะเพร่า คือตอนนี้จิตตก ทำอะไรก็ไม่ถูกใจ เราพูดอะไรกับใครไม่ได้ มันเครียดอยากไปหาหมอจิตเวช แล้วเราเคยโดนด่าว่าโรคจิต ตัวสร้างปัญหา แถมเป็นภาระ เราก็ไม่ได้ขอให้เค้าเกิดมานะ ทุกคำที่เค้าพูดมามันแย่มาก เค้าบอกว่าเราอ่อนแออยู่ไปแบบนี้สักวันก็คงฆ่าตัวตายแต่เพราะเครียดเราทำอะไรไม่ได้ได้แต่ร้องไห้ แล้วอยากตื่นมาเป็นวันใหม่อยากให้ถึงกลางคืนเร็วๆ อยากนอนไม่อยากทำอะไรเลย เราไม่สามารถพูดดีๆกันได้ ถึงพูดได้สองสามวันก็จะกลับมาแย่แบบเดิม